خانهها با آدمها میروند با اسباب و اثاثشان با پردههایشان. نوبتِ ما که میرسد پیدایشان میکنیم و خاکشان را میگیریم و بعدِ سالها میگذاریمشان همانجا که بودهاند نزدیکِ پنجرهای که رو به درخت باز میشود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر